First Flight DA42

De vleugel met prachtige winglets!

Comfortabele leren zetels:)!

De DA42 cockpit, buiten een paar knoppen na helemaal hetzelfde als de DA40

Mijn eerste vlucht op de "nieuwe bak' zit er al op.
Het grootste verschil met onze DA40 is dat er nu 2 motoren zijn en dat het landingsgestel kan ingetrokken worden, hierdoor kan er veel meer snelheid gehaald worden.
Voor de rest zijn alle Diamond-vliegtuigen (bijna) hetzelfde.
Alle glass-cockpits bestaan uit een G1000, de hele structuur is gemaakt van plastiek waardoor zelfs een tweemotorig toestel redelijk licht blijft voor zijn klasse, de climb-performance is helemaal niet slecht en het is niet van de poes om deze beauty's aan de grond te krijge.
Ze zijn elegant, aerodynamisch en gemaakt om te urenlang te vliegen.
Maar genoeg over de Diamonds, even iets over het vliegen zelf.

Aangekomen in de vlieger begin ik zoals elke missies mijn flows en checklists te overlopen, ik start vol verwachting de motoren, vraag taxi-clearance en dan richting RWY 4L.
Zelfs zonder power bij te geven taxi ik rustig over de ramp, terwijl ik wat moet wennen aan de nosewheel-steering. (Bij de DA20 en DA40 werden de remmen gebruikt om te draaien maar hier word het neuswiel gedraaid door de rudder te bewegen).
Eenmaal opgelijnd en cleared for take-off ga ik volledig op de remmen staan, full power, power and engine instruments checked and off we go.
Aan 75kts (140km/u) trek ik rustig de knuppel achteruit en suizen we door de lucht. De power dat onder ons zit en de stabiliteit is zoveel groter dan alles wat ik al gevlogen had, wat een beest om in handen te hebben!
Veel tijd om er bij stil te staan was er niet, in een mum van tijd waren we in de SE practise area (de 42 haalt met gemak 140kts in vergelijking met de DA40 wat maar 115kts vliegt in cruise).
Om wat gewend te komen deden we wat stalls, steep turns, slow flight en een introductie op engine failures (1 van de twee motoren op idle zetten).
Dit alles gebeurde door naar buiten te kijken, er is eerst terug een VFR gedeelte en na 10 missies wordt er terug IFR gevlogen.
Na een klein uur was het al tijd om terug te gaan; Falcon toren contacteren, clearance krijgen om de pattern binnen te komen en daarna mocht ik mijn eerste landing uitvoeren. Ik heb al veel zachtere landingen gemaakt dan mijn eerste in de DA42 maar het is een kwestie van terug te wennen waarschijnlijk.

Zondag sta ik alweer gepland voor 2 missies om zo de rest van de groep wat in te halen. De wekker zal mij morgen terug vroeg oproepen maar ik doe dit nog steeds met veeeeel plezier!